بیست و نهم تیرماه سال هزارو سیصد و پنجاه وپنج در کرمانشاه،شهر عشق و تمدن، بدنیا امدم و از سال هزارو سیصد و هفتادو سه توسط دوستان و همکلاسیهایم،پی به هنر خود بردم و بعد ازآن با موسیقی کوردی و هنرمندان کورد آشنا شدم،
در آن زمان با صدای استاد بزرگوارم کاک ناصر رزازی آشنا شدم و بشدت صدای ایشان بر من تاثیر بسزایی داشت.و به همین خاطر،تصمیم گرفتم که تا جایی که بتوانم گویشهای کوردی را بیاموزم.که با این تصمیم راهی مهاباد،شهر فرهیختگان کورد شدم تا بتوانم گویش سورانی را بیاموزم.
در مهاباد با دوستان هنرمندی همچون ،محسن گلپرست،نوزاد خطاط ،لاوک لطیف و….آشنا شدم که حاصل این دوستی، انتشار کاستی با نام خویشگه خاسەگەم بود که دران زمان بسیار مورد توجه مردم قرار گرفت.
سپس در سال هفتادونه، کنسرتی در قالب پاپ و با تنظیم دوست عزیزم نوزاد خطاط در تالار برق کرمانشاه اجرا نمودم که شدیدا مورد توجه مردم قرار گرفت که بعد از سالها هنوز به صورت خاطره ای زیبا در ذهنها جای گرفته است.
پنج سال بعد با دوست عزیزم جناب فرشاد رستمی آشنا شدم وتصمیم گرفتیم که یک آلبوم رسمی را ارائه دهیم که خوشبختانه
در سال هزارو سیصدو هشتادو پنج آلبوم رسمی اینجانب با مجوز وزارت ارشاد و با نام ئیواره(غروب) وارد بازار شد که با استقبال زیادی روبه رو شد ولی متاسفانه به خاطر عدم رعایت حق کپی رایت توسط برخی افراد، به جای فروش نسخه اصلی، نسخه کپی آن و باکیفیّت بسیار پایینی به دست مردم رسید،که ضرر مالی زیادی نیز به بنده واردشد که امیدوارم مردم عزیز ما این حق کپی رایت را رعایت فرمایند.
بعد از کاست ئیواره ،تصمیم برآن شد که ادمه فعالیتهای هنری به صورت کنسرت باشد و در سال هزارو سیصدو نود من با دوست هنرمندم به نام رهام صبحانی آشنا شدم و تصمیم گرفته شد کنسرتی در قالب سنتی و در دو بخش فارسی و کوردی در تالار سوره تهران برگزار کنیم، که خوشبختانه کنسرت برگزار شد که مورد توجه هنردوستان عزیز قرار گرفت و پس از تهران راهی شهر سنندج شدیم و در تالار فجر سنندج نیز به اجرای کنسرت پرداختیم .
متاسفانه به خاطر برخی مسائل کوچک همکاری من با ایشان دوام چندانی نداشت و به همان دو اجرا ختم شد.
بعد از ان با دوست عزیزم جناب علی احمدی سرپرست گروه آوا و در قالب موسیقی کلاسیک ایرانی در جشنواره مقاومت در سال نود و دو در تهران ،برج میلاد شرکت کردیم و در این جشنواره مقام اول را کسب نمودیم.
پس از آن همکاریم را با جناب رستمی ادامه داده و کنسرتی را در سال نود و دو ،در تالار وحدت اجرا نمودیم.
در این بین من با دوست بسیار عزیزم جناب مسعود معزی نوازنده سنتور و سرپرست گروه بیداد آشنا شدم که بعد از ان تصمیم گرفته شد در شهر کامیاران و دیواندره به اجرای کنسرت بپردازیم که همین اتفاق هم افتاد و این همکاری ، همکاری خوبی بود.
سپس با گروه آرشاویر و به سرپرست هنرمند عزیز، جناب فرشاد رستمی به اجرای کنسرت در شهرهای کرج سنندج،سقز،مریوان و تهران پرداختیم که امیدوارم تا روزی که زنده باشم و بتوانم برای مردم عزیزم در جایی جای این کره خاکی به اجرای کنسرت بپردازم
ودر پایان تنها یک آرزو دارم و آرزوی من اینست که با زبان مادریم ،برای تمام مردم دنیا ،از صلح و دوستی و برادری و برابری بگویم
وکنسرت اجرا کنم ، به امید آن روز. دوستدار شما:حسین صفامنش
…………………………
.
……………………………………….
نظر خود را بنویسید